Dziś Andrzejki - czas hucznej zabawy, tańców, hulanki. Tak przynajmniej powinno być. Niestety my po długim i intensywnym dniu pracy nie mamy siły na takie szaleństwa. Poza tym jutro jest piątek - czyli dziań dla nas pracujący więc nie możemy sobie pozwolić na zarwanie nocki. Dlatego zabawę andrzejkową odkładamy na weekend. Przypuszczam, że część z Was także. Dlatego dziś pomysł na to jak urozmaicić imprezę w weekend. Alkohol podany w nieco innej

Lubię Marię Peszek. Za co? Za to, że ładnie dobiera słowa zarówno w wywiadach jak i w tekstach piosenek. Za to, jak śpiewa i o czym śpiewa. Za to, że nawet jeśli śpiewa o trudnych tematach jest to lekkie i przyjemne. Za to, że jest kontrowersyjna i nie boi się mówić co myśli. Jezus Maria Peszek to nowa płyta Marii Peszek, na której dźwięk nie jedna mocherowa babcia będzie sięgała po wodę święconą. Nie jest to płyta dla konserwatywnych

Blog ten powstał z myślą o tym aby podpowiadać Wam co warto robić w wolnym czasie, jakie rozrywki są moim subiektywnym zdaniem godne polecenia. Dziś jednak o tym czego nie warto robić i na co nie warto poświęcać swojego wolnego czasu. Książki serii Zmierzch – ponoć biją rekordy popularności, mają wielu fanów na całym świecie.Pytam się - DLACZEGO?  Nie będę się rozwodzić nad treścią, bo moim zdaniem nie warto.  Przeczytałam 2 części.

Niedawno weszłam w posiadanie nowej gry. Był to całkowity przypadek. Po prostu kupiłam pistolet, który miał robić bańki mydlane, miałam wykorzystać go podczas sesji zdjęciowej. Niestety podczas robienia zdjęć okazało się, że pistolet nie działa. Delikatnie mówiąc bardzo mnie to rozzłościło i zaraz po zakończeniu zdjęć pojechałam do supermarketu gotowa do walki o zwrot 30zł, za niedziałający chiński bubel.  Ciśnienie podniósł mi nie sam fakt,

O swojej fascynacji grami planszowymi pisałam we wcześniejszym poście. Dziś kila słów o fascynującej i niesamowicie wciągającej grze. Czarne historie – albo się je kocha albo się je nienawidzi. Ale ci co ją pokochają zostaną jej fanami na wieki. Po otworzeniu pudełka poza instrukcją znajdziecie 50 kart. Każda karta z jednej strony zawiera tekst, który jest fragmentem jednej z 50 makabrycznych opowieści, mówiącą o tym, że ktoś zginął, zachorował,

Jeszcze rok temu o grach planszowych miałam złe zdanie. W dzieciństwie co prawda lubiłam w ten sposób spędzać czas i natrętnie szukałam kompanów do grania. W wieku 5 lat wierciłam moim rodzicom dziurę w brzuchu i z płaczem namawiałam ich do grania ze mną w „chińczyka” lub inne gry których byłam szczęśliwą posiadaczką. Kilka lat później grywałam dość często w tańszą wersję „monopolu” – euro biznes. Ale po jakimś czasie moje zamiłowanie do gier planszowych